Badania naukowe nad witaminą C w celu jej klinicznego zastosowania postępują bardzo dynamicznie, pomimo braku dofinansowania ze strony medycyny akademickiej. Medycyna ortomolekularna, która stosuje wysokie dawki substancji odżywczych w leczeniu chorób, jest postrzegana przez medyczny establishment jako wysoce kontrowersyjna. Jednak to odrzucenie ortomolekularnego podejścia nie ma zasadniczo podstaw w rzetelnej wiedzy, a odzwierciedla jedynie uprzedzenia i chęć utrzymania nie mającego nic wspólnego z postępem status quo.
Ta książka opowiada „prawdziwą historię” jednej z najważniejszych substancji dostępnych dla człowieka, której on sam nie potrafi syntezować we własnym ciele, a która pozwala utrzymać organizm w zdrowiu i przywrócić równowagę w przypadku najróżniejszych chorób. Autorzy dochodzą do konkluzji, że pewnego dnia prawdziwe leczenie bez użycia witaminy C będzie jak poród bez zachowania zasad higieny lub chirurgiczna operacja bez zastosowania narkozy.
Witamina C historia prawdziwa
Książka odpowiada na następujące pytania:
– Dlaczego witamina C powinna być nazywana substancją odżywczą a nie witaminą;
– Czy szkorbut to choroba, która rzeczywiście już nie występuje;
– Skąd pochodzą błędy w ustalaniu ZDS (zalecanego dziennego spożycia);
– Jakie czynniki wpływają na wchłanianie witaminy C;
– Czym są pompy molekularne i w jaki sposób są powiązane z poziomem witaminy C w organizmie;
– Na czym polega przepływ dynamiczny w stosowaniu witaminy C;
– Czy wysokie dawki witaminy C są bezpieczne;
– Czy witamina C rzeczywiście powoduje kamienie nerkowe i czy w związku z jej przyjmowaniem pojawiają się jakieś działania niepożądane;
– Dlaczego witamina C jest najważniejszym przeciwutleniaczem;
– Jakie jest zastosowanie oraz stosowane dawki witaminy C w chorobach zakaźnych, schorzeniach przewodu pokarmowego i naczyń, nowotworach;
– Skąd biorą się kontrowersje w ortomolekularnym (wysokie dawki) stosowaniu witaminy C.
